Las vegas baby
Door: Judi
30 September 2015 | Verenigde Staten, Las Vegas
Hi you!
Een verslagje hier vanuit Las Vegas. Op dit moment zitten Bart en ik een beetje te niksen en genieten op onze hotelkamer in Circus circus. Vegas is echt het totale tegenover gestelde van wat we de afgelopen drie weken hebben gedaan. Alles is druk, flitsend en over de top. Elke avond ben ik aan het genieten van de sterren maar die zijn hier voor het eerst niet in de echte lucht te zien maar wel overal verder op straat. Alles glitter en glimt. Gisteren hebben we The Strip al een beetje verkend en met een ander Nederlands stel, die we in Zion hebben ontmoet, gegeten in Bellagio. We hebben meer dan een half uur in de rij gewacht, maar het was wel erg leuk en lekker om in zo'n groot hotel te eten. Het was een buffet met alles wat je je maar kan bedenken aan eten, heerlijk! Voordat we gisteren aankwamen in Vegas zijn we nog even langs de bloedhete Hoover Dam gereden. Het was vooral groot en heet, maar leuk m om het even in het echt te zien. Even weer terug naar het vorige verslag. Zoals we aangaven zijn we vanuit Moab naar Bryce gereden. Dit was een ontzettend mooi park, weer echt totaal anders. De gekke puntige rode / roze rotsen waren echt bijzonder. Zeker om erdoor heen te lopen. We zijn helemaal naar beneden gelopen met een mooie wandeling tussen de puntige rotsen. Na Bryce zijn we verder gereden naar Zion. Hier hoorde we al verschillende verhalen over een spannende maar ontzettend gave wandeling. Ook waren hier de week ervoor verschillende mensen overleden door overstromingen, dus spannend om hier heen te gaan was het wel. Na met mensen te hebben gepraat over waar je wel en niet heen kan door de overstromingen hebben we de Veel te enge wandeling angels landing gedaan. YouTube het eens als je durft... De weg omhoog was ten eerste heel steil en lang maar wel mooi en leuk. Maar toen kwam het gedeelte dat je over een smalle berg moest klimmen en het enige wat je kon vasthouden was de ketting aan de rots. Toen ik de stap moest zetten over een gat van een paar honderd meter diep was ik zo aan het trillen dat ik niet meer verder durfde. Jaaaa Bart was de gene met hoogtevrees maar hij vond het wel spannend maar was niet de gene die wilde stoppen. Halverwege kon je op een berg uitrusten maar dat lukte niet meer echt dus wilde ik met tranen in me ogen wel weer graaaaaag naar beneden. Mama zei namelijk tegen mij voordat we weggingen dat de reis al spannend genoeg was en we geen gekke dingen moesten doen, die zin spookte door me hoofd en zorgde ervoor dat we zijn omgekeerd. Toen we eenmaal beneden waren was ik toch blij dat we het hadden gedaan al was het niet het hele pad, het was namelijk wel heel erg bijzonder en onvergetelijk. Maar nooit weer!! Na Angels Landing hebben we nog een klein stukje langs en in de rivier gelopen wat het ontzettend mooie Zion park liet zien. Alsof we in een paradijsje waren. Na Zion zijn we naar lake powel gereden. We hadden een ontzettend mooie plaats met uitzicht op het meer en omringd door konijntjes. Hier hebben we een nachtje gestaan en een druk dagje gehad. Eerst zijn we naar Antelope Canyon geweest wat een smalle kloof was met ontzettend mooie bochtige vormen. We werden door een Navajo rondgeleid met een groepje met leuke Japanners waar bart vrienden mee werd omdat ze Mike Havenaar kende. Deze navajo was overigens het tegenovergestelde van onze eerdere ervaring met deze bewoners. De Navajo was jong en hip en gebruikte in elke zin het woord "Awsome", beter dus. Na de Antelope Canyon zijn we naar Horseshoe bend geweest. Met een kleine wandeling er naar toe met opeens een gek uitzicht. Bovenaan waar wij stonden was het rotsig en zanderig. Beneden was een meer met tropische planten en een hele grote rots. (Foto's volgen nog wel) daarna hebben we nog even over een dam gelopen en een duik genomen in lake powel. De volgende dag zij we naar de grand Canyon gereden. Dat was vooral een grote kloof wat het indrukwekkend maakte. Daarnaast zaten er leuke oude gebouwen en winkeltjes omheen waardoor het toeristisch maar gezellig was. En toen kwam daar las vegas. Gelukkig aan het einde van het verhaal want het is tijd om naar the strip te gaan en een gokje te wagen.
Tot snel weer iedereen.
Xx Bart en Judi
Een verslagje hier vanuit Las Vegas. Op dit moment zitten Bart en ik een beetje te niksen en genieten op onze hotelkamer in Circus circus. Vegas is echt het totale tegenover gestelde van wat we de afgelopen drie weken hebben gedaan. Alles is druk, flitsend en over de top. Elke avond ben ik aan het genieten van de sterren maar die zijn hier voor het eerst niet in de echte lucht te zien maar wel overal verder op straat. Alles glitter en glimt. Gisteren hebben we The Strip al een beetje verkend en met een ander Nederlands stel, die we in Zion hebben ontmoet, gegeten in Bellagio. We hebben meer dan een half uur in de rij gewacht, maar het was wel erg leuk en lekker om in zo'n groot hotel te eten. Het was een buffet met alles wat je je maar kan bedenken aan eten, heerlijk! Voordat we gisteren aankwamen in Vegas zijn we nog even langs de bloedhete Hoover Dam gereden. Het was vooral groot en heet, maar leuk m om het even in het echt te zien. Even weer terug naar het vorige verslag. Zoals we aangaven zijn we vanuit Moab naar Bryce gereden. Dit was een ontzettend mooi park, weer echt totaal anders. De gekke puntige rode / roze rotsen waren echt bijzonder. Zeker om erdoor heen te lopen. We zijn helemaal naar beneden gelopen met een mooie wandeling tussen de puntige rotsen. Na Bryce zijn we verder gereden naar Zion. Hier hoorde we al verschillende verhalen over een spannende maar ontzettend gave wandeling. Ook waren hier de week ervoor verschillende mensen overleden door overstromingen, dus spannend om hier heen te gaan was het wel. Na met mensen te hebben gepraat over waar je wel en niet heen kan door de overstromingen hebben we de Veel te enge wandeling angels landing gedaan. YouTube het eens als je durft... De weg omhoog was ten eerste heel steil en lang maar wel mooi en leuk. Maar toen kwam het gedeelte dat je over een smalle berg moest klimmen en het enige wat je kon vasthouden was de ketting aan de rots. Toen ik de stap moest zetten over een gat van een paar honderd meter diep was ik zo aan het trillen dat ik niet meer verder durfde. Jaaaa Bart was de gene met hoogtevrees maar hij vond het wel spannend maar was niet de gene die wilde stoppen. Halverwege kon je op een berg uitrusten maar dat lukte niet meer echt dus wilde ik met tranen in me ogen wel weer graaaaaag naar beneden. Mama zei namelijk tegen mij voordat we weggingen dat de reis al spannend genoeg was en we geen gekke dingen moesten doen, die zin spookte door me hoofd en zorgde ervoor dat we zijn omgekeerd. Toen we eenmaal beneden waren was ik toch blij dat we het hadden gedaan al was het niet het hele pad, het was namelijk wel heel erg bijzonder en onvergetelijk. Maar nooit weer!! Na Angels Landing hebben we nog een klein stukje langs en in de rivier gelopen wat het ontzettend mooie Zion park liet zien. Alsof we in een paradijsje waren. Na Zion zijn we naar lake powel gereden. We hadden een ontzettend mooie plaats met uitzicht op het meer en omringd door konijntjes. Hier hebben we een nachtje gestaan en een druk dagje gehad. Eerst zijn we naar Antelope Canyon geweest wat een smalle kloof was met ontzettend mooie bochtige vormen. We werden door een Navajo rondgeleid met een groepje met leuke Japanners waar bart vrienden mee werd omdat ze Mike Havenaar kende. Deze navajo was overigens het tegenovergestelde van onze eerdere ervaring met deze bewoners. De Navajo was jong en hip en gebruikte in elke zin het woord "Awsome", beter dus. Na de Antelope Canyon zijn we naar Horseshoe bend geweest. Met een kleine wandeling er naar toe met opeens een gek uitzicht. Bovenaan waar wij stonden was het rotsig en zanderig. Beneden was een meer met tropische planten en een hele grote rots. (Foto's volgen nog wel) daarna hebben we nog even over een dam gelopen en een duik genomen in lake powel. De volgende dag zij we naar de grand Canyon gereden. Dat was vooral een grote kloof wat het indrukwekkend maakte. Daarnaast zaten er leuke oude gebouwen en winkeltjes omheen waardoor het toeristisch maar gezellig was. En toen kwam daar las vegas. Gelukkig aan het einde van het verhaal want het is tijd om naar the strip te gaan en een gokje te wagen.
Tot snel weer iedereen.
Xx Bart en Judi
-
01 Oktober 2015 - 00:22
Lau:
Lieve Bart en Juud!
Wat een leuk verhaal weer! Het Las Vegas gedeelte klinkt heel herkenbaar en grappig dat jullie in hetzelfde hotel zitten als waar ik destijds zat. Bizar zo'n pretpark binnen in het hotel he? En wat gaaf dat jullie daar gaan gokken! Ik mocht als kind alleen op de greenzones lopen, om de gokautomaten heen :,(
Wat tof dat jullie de angels landing hebben gedaan. Ik ga het nog even Google'en maar ik krijg al de kriebels (van angst) door jullie omschrijving!
En wie is Mike Havenaar? Toch geen voetballer he? (Altijd weer hetzelfde met die Bart...)
Nou geniet daar nog lekker en ik houd mij aanbevolen voor de gokbuit! Mochten jullie grote bedragen winnen...
Veel plezier!!!
Liefs, lau -
02 Oktober 2015 - 01:14
Yvonne:
Wie Mike Havelaar is, vraag maar aan de moeder van Judi. Ook ik heb 'm overigens in het " eggie" gezien. Trouwens Judi , ben maar wat blij dat je, zo blijkt, toch ook wel de goed bedoelde adviezen/tips van je moeder ter harte neemt. Wat een belevenissen en inderdaad, dat wat spannend en angstig is blijven je het meeste bij. Ik denk dat Bart allang blij was hoor. Dit zijn onvergetelijke ervaringen. By the way: Wat 'n hekel heb ik aan dat woord 'awsome" . Hoor je echt zo vaak op de tv dat ik er van gruwel en nu kom jij er ook al mee. Grappig! Prachtige reisverhalen ook van Bart. We genieten ervan, jullie natuurlijk nog meer. Groetjes ook van Willem. -
02 Oktober 2015 - 14:42
Bert:
Hallo Bart en Judi,
Tsjonge, wat een avonturen allemaal. Goed dat je toch zover gegaan bent als je durfde, als je het niet gedaan had krijg je later misschien spijt. Ga wel even koekeloeren hoe het eruit ziet.
Zo en dan nu naar de gokhal, lekker de vakantie terug verdienen, kun je nog een keer gaan haha.
Stuur de foto's maar als in een LIMO terug gereden wordt en anders die van de wandelingen.
Veel plezier verder en tot het volgende verslag.
Doei doei,
Bert en Irene -
02 Oktober 2015 - 15:22
Irene:
Judi en Bart,
Ik heb net een paar filmpjes op YouTube gekeken, ik kreeg achter de computer al hoogtevrees. Dit ga ik dus nooit doen, héééél ENG.
Erg mooi, heel bijzonder maar ik ben niet zo dapper, dat jullie dit hebben gedaan!! petje(s) af.
Veel plezier nog!!!
Doei,
Irene. -
06 Oktober 2015 - 19:00
Wilma:
Hi there,
Ik heb ook even op youtube gekeken naar die 'wandeling', ik snap wel waarom ze die Angels landing noemen. De kans dat je naar de engelen gaat is errug groot daar, gatver dat had ik echt noooooooooit gedaan. Ben trots op jullie!
En uiteraard sluit ik me aan bij alle bovenstaande geldwolven die graag een graantje (lees: geld) mee willen pikken als jullie de buit binnen hebben ...
Ben benieuwd naar jullie volgende verslag, altijd erg leuk om te lezen.
Knuffels van mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
